ENG

Are you afraid to stand out? Yes? It's the time to change it!

There are many souls in the world who want to blend into the crowd as much as possible, become part of a homogeneous whole, live peacefully and quietly, without standing out of the rest. There are many reasons, but in the vast majority, fear of rejection, stigma, or being taken as someone strange, ridiculous or abnormal speaks for such an attitude...
But hey! Is this reason enough to inhibit and block your real personality? Is it the reason big enough to not to enjoy life fully? Of course not!
Man is born in order to be happy, and embarrassment definitely doesn't make that purpose closer. After all, the differences, these small and big ones, are what make us unique and beautiful. This is what makes it impossible to find another identical person. Why to, out of own choice, deprive yourself of your uniqueness and independence? What is the goal in giving up what is in our souls to "be like others" for the longer time? What is the purpose of blending into the grey mass with the price of losing yourself? Calm? Invisibility? Silence? Is there any bigger sense at all?
If you are a person who is afraid that if you stand out of others, you will lose your good reputation, will be rejected or begin to be perceived as a misfit, you have nothing to be afraid of. People will always talk and there will always be something they don't like and believe it, you will never be able to please everyone. So think about what you prefer, live in mediocrity as one of many identical grey points, or be a man full of colors, joy, smile and energy, breathing full breast and live life to the fullest.
Drowning in mediocrity is very easy, but to break out of it and be someone who represents completely different horizons, is often quite a feat and many people fail to do this for years and even for all their lives. Therefore, make a decision and start changing yourself today.
Remember that the ability to live in a group and integrate with other people doesn't mean that you have to be the same as them. It doesn't mean that you have to blend in with the crowd and give up on your personality, become colorless, who is "like the others". No. Be yourself, respect other people and their views, but be assertive and don't be afraid to leave the grey mediocrity behind you and go ahead. Differences are what makes us beautiful, not bad. Appreciate them because thanks to them you are someone special and remember that the better version of you starts in your mind.

Maybe it's the highest time to become a pearl among millions of grains of sand?

PL

Boisz się wyróżniać? Tak? Najwyższy czas to zmienić!

Po świecie chodzi wiele dusz chcących jak najbardziej wtopić się w tłum, stać się częścią jednolitej całości, żyć spokojnie i po cichu, w niczym nie odstając od reszty. Powodów jest wiele, jednak w znakomitej większości, za taką postawą przemawia strach i obawy przed odrzuceniem, napiętnowaniem, czy uznaniem za kogoś dziwnego, śmiesznego czy nienormalnego...
Ale hej! Czy to jest wystarczająco duży powód, by się hamować i blokować swoją prawdziwą osobowość? Czy to wystarczająco dużo, by nie cieszyć się w pełni życiem? Oczywiście, że nie! Człowiek rodzi się po to, żeby być szczęśliwym, a krępowanie się, zdecydowanie temu nie służy. Przecież różnice, te małe i te duże, to właśnie to, co czyni nas unikalnymi i pięknymi. To właśnie to, co sprawia, że znalezienie drugiej takiej samej osoby jest niemożliwe. Po co więc na własne życzenie pozbawiać się swojej wyjątkowości i niezależności? Jaki jest na dłuższą metę cel w rezygnowaniu z tego co nam w duszy gra, by "być takim jak inni"? Jaki jest cel wtapiania się w szarą masę kosztem utraty siebie samego? Spokój? Niewidoczność? Cisza? Czy w ogóle jest jakiś tego większy sens?
Jeśli jesteś osobą, która obawia się, że wyróżniając się spośród innych, straci dobrą opinię, zostanie odrzucona bądź zacznie być postrzegana jako odmieniec, nie masz się czego bać. Ludzie zawsze będą mówić i zawsze coś będzie im się nie podobać i uwierz, nigdy nie będziesz w stanie zadowolić wszystkich. Więc zastanów się co wolisz, żyć w przeciętności jako jeden z wielu jednakowych szarych punktów, czy być człowiekiem pełnym barw, radości, uśmiechu i energii, oddychającym pełną piersią i  czerpiącym z życia pełnymi garściami.
Utonąć w przeciętności jest bardzo łatwo, natomiast wyrwać się z niej i być kimś, kto reprezentuje zupełnie inne horyzonty, często jest już nie lada wyczynem i wielu ludziom nie udaje się przez całe lata, a nawet i przez całe życie. Dlatego podejmij decyzję i zacznij zmianę od siebie już dziś.
Pamiętaj, że umiejętność życia w grupie i integracji z innymi ludźmi wcale nie oznacza, że musisz być taki sam jak oni. Nie oznacza, że musisz wtapiać się w tłum i rezygnować ze swojej osobowości, stawać się kimś bezbarwnym, kto jest "jak inni". Nie. Bądź sobą, szanuj innych ludzi i ich poglądy, ale bądź asertywny i nie bój się zostawić szarą przeciętność za sobą i iść naprzód. Różnice to to, co czyni nas pięknymi, a nie złymi. Doceń je, bo dzięki nim jesteś kimś wyjątkowym i pamiętaj, że lepsza wersja ciebie zaczyna się w twojej głowie.

Może to już najwyższy czas, aby stać się perłą wśród milionów ziarenek piasku?