PL

Kolejny raz znalazłam się na krawędzi. Dopadły mnie wszystkie uczucia, wspomnienia, myśli. Cały ten natłok. Po raz kolejny znalazłam się na granicy. Z oczami pełnymi łez. Czuję, że zaraz coś we mnie pęknie. Ale staram się pozbierać. W myślach usiłuję dodać sobie motywacji: "Dziewczyno, jesteś silna, tak wiele razy dawałaś już sobie radę, tak wiele razy przekraczałaś swoje własne granice, potrafisz zrobić to i teraz. Jesteś silna, nie poddawaj się". Jednak to tylko głupie słowa. Tylko głupia próba oszukania samej siebie. Wymuszenia. Ale już nie potrafię. Bo jestem tylko człowiekiem. Tylko człowiekiem, nie maszyną. Mam swoje uczucia i granice wytrzymałości. Uczucia i granice wytrzymałości...
Może codzienny uśmiech to tylko maska?

ENG

Once again I was on the edge. All emotions, memories, thoughts caught me. Entire this pressure. Once again I've been on the limit. With eyes brimmed with tears. I feel that right away something will crack inside me. But I'm trying to gather myself. In thoughts trying to give myself motivation: "Girl, you are strong, so many times you got by, so many times you exceeded your own limits, you are able to do it and now. You are strong, don't give up". However these are only silly words. Only a stupid attempt to cheat myself. Extortions. But I'm no longer able. Because I am only a man. Only a man, not a machine. I have my emotions and breaking points. Emotions and breaking points...
Perhaps the daily smile is just a mask?